Adil Yakubov'un başyapıtı olarak bilinen "Uluğbey'in Hazinesi", yazarın anlatım dilinin başarısının yanısıra, geri kalmışlığın, bilgisizliğin karşısında, Melik Şah ve Ömer Hayyam'dan yüz yıllar sonra bilime, özellikle gökbilimine sarılan bir anlayışı anlatıyor.
Kolağası Ramazan Ağa, sanki yarım asır evvel, kuytu bir tepede bulunduktan sonra, beyaz kağıt yaprağı arasına bırakılmış ve yalnız elyafı muhafaza edilen ince ve kuru bir nebattı.
“Ben ayrılık şarkısının şiirini eşim için yazmıştım. Bu şarkı ilk defa Ali Selimi’nin eşi Fateme Kanadi tarafından söylendi ancak hiç bir zaman yayımlanmadı. Daha sonra Reşid Behbudov İran’a geldiğinde biz şarklyı ona verdik”.
Cengiz Törökul Aytmatov, Türkiye dışındaki Türk aydınları içerisinde en bilinen ve yapıtları en çok okunulan yazar. Öyküleri ve romanlarından uyarlanan kurmacalar hem Türkiye'de, hem de yurt dışında sürekli izlenen, geçen zamana karşın değeri azalmayan ve yeniden çekilecek kadar istek gören filmler.
Yaşadığı dönemde yönetimin gazabından kurtulamayan Erdebilli yazar Ahmet Sadık Eşrefi, ömrünce yazdığı yazıların basıldığını göremedi.
Hafız Hıyavi, az yazan ama düşünce ikliminde değişik yönlerden yeller estirmeyi başaran, İran'da Türk diliyle yazan bir yazar.
Erdebil Türkiye'de Tebriz kadar bilinmeyen ama Türk Yazınına çok değerli adlar kazandıran güçlü bir medeniyet kenti.
İran'da, son dönem yazarları arasında öne çıkan ve yapıtlarıyla özüne saygın bir yer edinen Erdebil Türk'ü öykücü.
Tebriz'de egemen Türk kültürünün beslediği aydın düşüncesiyle öyküler yazan, senaryoları filme alınan Türk sanatçı.