İkinci Dünya Savaşı, Alman-Sovyet cephesinde, Türk’ün Türk’e kırdırıldığı hileli bir savaştı. Sözde, Almanlarla Ruslar savaşıyordu ama cepheye sürülenler Türklerdi.
Geçen yüzyılı, her boya özel Kiril alfabesiyle geçiren Türkler, bu kez de her boya özel Latin alfabeleriyle yakınlaşma umutlarını bir başka bahara bıraktı.
Dünya televizyon ve radyoları bir kısa haber geçti, alt yazı ile: “Yoğun izdihamda Kâbe’de bir hacı adayı ezilerek öldü…” Batılı seyirciler, dinleyiciler içten içe güldü.
Aşkabat sokaklarının güler yüzlü seyyar dövizcileri hiç yanlış iş yapmazlar.
Kimdir, necidir, kimse bilmez onları. Giydikleri kıyafetler birbirine benzediğinden ayırt etmek mümkün olmaz birini diğerinden.